اکتشاف مهمی که دنیای مسیحیت را دگرگون کرد! کتاب انجیل یهودا ترجمه‌ای است از دست‌نوشته‌ای پاپیروس و به زبان قبطی که بنا بر آزمایش‌های نسخه‌شناختی، به قرن دوم و سوم پس از میلاد تعلق دارد. در این نسخه‌ی معتبر و گران‌بها، یهودا اسخریوطی، چهره‌ای دیگرگون دارد. بر اساس این نسخه، یهودا حواری برگزیده‌ی حضرت مسیح است که به دستور خود عیسی ناصری، به او خیانت می‌کند. این کتاب به همت چندین دانشمند زبان قبطی، باستان‌شناسی، نسخه‌شناسی و تاریخ ادیان پدید آمده است. افرادی نظیر: رودولف کاسر،

یهودا احتمالاً یکی از منفورترین چهره‌های تاریخ مسیحیت است. کسی که محل اختفای مسیح و دیگر حواریون را به‌خاطر مبلغی اندک (بنا بر روایات سی سکه‌ی نقره) به سربازان رومی گفت و ننگ را به جان خود خرید. براساس اناجیل چهارگانه، یکی از دوازده حواری به نام یهودا، همراه با سربازان و کاهنان به محل پنهان شدن عیسی ناصری رهسپار شد. او برای شناسایی عیسی ناصری علامتی قرار داده بود: بوسه‌ای بر گونه. هر کس که یهودا بر صورت او بوسه می‌زد، عیسی بود و می‌باید دستگیر می‌شد. این‌چنین بود که بوسه‌ی یهودا به نماد خیانت بدل شد. ماروین میر (Marvin Meyer) در مقدمه‌ی کتاب انجیل یهودا (Gospel of Judas) سؤالی مهم می‌پرسد: «بدون یهودا و بوسه‌ی او، آیا مصلوب شدن و رستاخیز هرگز اتفاق می‌افتاد؟» آیا دین مسیحی همان راهی را طی می‌کرد که همه‌ی ما شاهدش هستیم؟ می‌شود تصور کرد که یهودا اسخریوطی، این خیانت را به دستور عیسی مسیح انجام داد؟ با خواندن انجیل‌های متی، مرقس، یوحنا و لوقا، جواب به سؤال آخر قطعاً منفی است. اما پیدا شدن دستنویسی جدید از انجیل در سال 1970، همه‌ی تصورات مسیحیان را بر هم زد. انجیلی که یهودا اسخریوطی در آن در قامت یک قدیس و مرد کامل تصویر شده بود. کسی که پیام عیسی را با جان و دل دریافت کرده و بهترین شاگرد او بود.

کشف یک نسخه‌ی خطی از انجیل رویدادی هیجان‌انگیز است؛ چه برسد به اینکه آن دست‌نوشته روایتی کاملاً متفاوت با دیگر اناجیل داشته باشد. در پایان دهه‌ی 1970 میلادی در یک حفاری پنهانی در مصر، این دستنویس اکتشاف شد و تا سال 2000 میلادی، از مصر به اروپا و آمریکا دست به دست می‌چرخید تا اینکه فریدا چاکوس نوسبرگر، یکی از عتیقه‌فروشان مشهور جهان، آن را به دست آورد. این نسخه‌ی خطی در وضعیتی بسیار بد قرار داشت و خانم چاکوس تصمیم گرفت که مرمت آن را به مؤسسه‌ای معتبر واگذارد. در نهایت مؤسسه‌ی نشنال جئوگرافیک با همکاری انستیتو وایت، این دستنویس را با کمک عده‌ای از مجرب‌ترین کارشناسان بررسی و مرمت کرد و پس از چند سال پژوهش و آزمایش آن را در معرض عموم گذاشت. طبیعتاً اولین سؤالی که برای هر کس پیش می‌آید، جعلی بودن یا نبودن نسخه‌ی خطی انجیل یهوداست. در همه‌ی آزمایش‌های نسخه‌شناختی ثابت شد که این دستنویس متعلق به قرن سوم میلادی است. اما حالا بپردازیم به مشخصات نسخه‌ای که اساس متن کتاب انجیل یهودا بر آن است.

نسخه‌ای بر پاپیروس به زبان قبطی که که پاره‌پاره شده و بازسازی آن ناممکن به نظر می‌رسید. این دستنویس در اصل حاوی چهار رساله‌ی گنوسی است که با زبان باستانی مصر یعنی گویش صعیدی قبطی نوشته شده. در اولین رساله نامه‌ی پطرس به فیلیپ قرار دارد که پیش از این در کشف طومارهای بحرالمیت به جهانیان معرفی شده بود. دومین رساله، رساله‌ی «یعقوب» نام داشت که باز هم در کتاب‌های نجع حمادی پیدا شده بود. سومین رساله همان محتویات کتاب انجیل یهوداست که برای اولین بار کشف شد. فقط چند صفحه‌ی ابتدایی رساله‌ی چهارم در دست است و محققان هنوز بر سر نام‌گذاری آن اختلاف دارند. رودولف کاسر (Rodolphe Kasser)، یکی از مشهورترین قبطی‌شناسان دنیا، یکی از کسانی بود که به‌دقت از این نسخه‌ی سی‌وسه‌برگی محافظت کرد و همراه با هربرت کروسنی، تحقیقات خود را آغازید. او در اولین ضمیمه‌ی کتاب انجیل یهودا، داستان پیدا شدن، خریداری، مرمت و حفاظت این نسخه‌ی بسیار ارزشمند را به طور مبسوط شرح می‌دهد.