عناوین داستانهای کتاب عبارتند از:

آدم عوضی / آخرین بوسه / جامعه شناس / کی کی خانم / مرد مبتکر / جام دوستی / گرفتاری ریش / جلسه معارفه / گاری آبی / آدم جاافتاده / میخانه / بیگناهان / رهبر / خجالتی / به شانس آقازاده بخر

گزیده ای از داستان آدم عوضی:

نمیدانم خود را چطور به شما معرفی کنم. همانطور که هستم یا غیر از آنچه هستم. اگر غیر از آنچه هستم خودم را معرفی کنم، آدم دروغگویی هستم و اگر همانطور که هستم معرفی کنم یقین دارم شما هم درباره من همانطور قضاوت خواهید کرد که دیگران می کنند و همان حرفهایی را پشت سر من خواهید زد که دیگران می زنند ولی مثل اینکه بهتر است واقعیت را بگویم:

آدمی هستم که زبانم به اختیار خودم نیست. خیلی هم چوب این زبان بی بند و بار را خورده ام، ولی پسش برنیامدم. نمیدانم خمیره ام را اینطور سرشتند یا تربیت خانوادگی من اینطور بوده و یا همه باید مثل من باشند و نیستند یا مثل من هستند و رل بازی می کنند، یا جان کلام: من عوضی ام یا دیگران...

درباره خسرو شاهانی:

  در سال ۱۳۰۸ در نیشابور متولد شد. زمینه اصلی داستان‌های وی طنز است. او را می‌توان از طنز پردازان معاصر ایران به شمار آورد. مطبوعات عرصهٔ فعالیت‌های شاهانی است. کار رسمی مطبوعاتی خود را در سال ۱۳۳۴ با روزنامه «خراسان» شروع کرد. در سال ۱۳۳۶ به تهران آمد و در روزنامه جهان مشغول به کار شد.

در این روزنامه نیز مطلب طنزآمیز و انتقادی در مورد مسائل روز می‌نوشت. در سال ۱۳۳۷ علاوه بر کار در روزنامه جهان خبرنگار روزنامه پست تهران شد. پس از یک سال همکاری خود را با این روزنامه قطع کرده و خبرنگار روزنامه کیهان شد. علاوه بر خبرنگاری هفته ای یک روز بین سال‌های ۴۲ تا ۴۴ یک صفحه طنزآمیز به صورت داستان و مقاله می‌نوشت.

خسرو شاهانی همچنین با مجلات و نشریات مختلفی از جمله: ترقی – سپید و سیاه – روشنفکر – آسیای جوان – امید ایران – تهران مصور و توفیق همکاری می‌کرد و داستان‌های طنزآمیز می‌نوشت که بعد‌ها به شکل کتاب چاپ شده است.

آثار او عبارت اند از : کور لعنتی (۱۳۴۳)، کمدی افتتاح (۱۳۴۶)، پهلوان محله (۱۳۴۹)، بالا رودی‌ها و پایین رودی‌ها (۱۳۵۱) گره کور (۱۳۶۲)، قهرمان ملی (۱۳۶۳)، باز نشسته (۱۳۶۸)، آیین شوهرداری (۱۳۷۰) و…

مضمون اغلب آثار شاهانی بیان مسائل و مشکلات اخلاقی و اجتماعی عصر ماست. او طنز را وسیله ای مناسب برای اصلاح عیوب انسان و جامعه می‌داند و با همین رسالت و ضمن بزرگ نمایی این عیوب آنها را به چشم ما می‌آورد.